Jakie są rodzaje powozów konnych?

Spis treści

By dokładnie wyjaśnić, jakie są rodzaje powozów konnych, musimy cofnąć się do XIX wieku. Okres ten jest złotą erą wykorzystania koni jako podstawowego środka transportu. Przeznaczone jedynie dla najzamożniejszych powozy, stały się dostępne dla szerokich kręgów odbiorców, a niektóre modele prezentowały najwyższy na ówczesne czasy poziom technicznego zaawansowania i jakości. Ówczesna ludność przemieszczała się przy pomocy powozów galowych, zimowych lub letnich. Jakie są rodzaje powozów konnych i ich podstawowe zastosowanie?

Powozy na długie podróże

W oczach cudzoziemców Polacy uchodzili za wielkich podróżników, a nasza ciekawość świata jest do dzisiaj cechą narodową. Najczęściej podróżowała arystokracja na sejmy i sejmiki i dla potrzeby interesów. Prywatne pojazdy takie jak karety, powozy Mail Coach, czy Omnibusy posiadały plakietki herbowe i były oznaczone herbami umieszczonymi na drzwiczkach. Pojazdy galowe i reprezentatywne były duże i ciężkie, przystosowane do czwórki koni i dwuosobowej obsługi w koźle. Dużo miejsca w środku umilało i czyniło podróż wygodną.

Powozy zimowe i letnie

Szlachta polska miała mnóstwo sań i powozów przeznaczonych na sezon zimowy co wymuszały uwarunkowania klimatyczne. Długie i śnieżne zimy powodowały konieczność używania odpowiednio przystosowanych pojazdów. Najbardziej charakterystycznym elementem sań były płozy łukowo wyprofilowane ku górze w częściach przednich. Płozy gięto lub ciosano z twardych, lecz elastycznych gatunków drewna. Dodatkowym wyposażeniem sań był legary, czyli poziome żerdzie, które zwiększały powierzchnię nośną i wzmacniały konstrukcje sprzętu.

Jednym z najpopularniejszych powozów letnich była dorożka. To lekki czterokołowy, jedno lub parokonny pojazd ze składaną budą do przewozu maksymalnie czterech pasażerów. W Europie znany pod nazwą droitska, w Polsce zwany dryndą lub fiakrem. Kolejnymi cenionymi w Europie powozami do spacerów w miesiącach letnich był kabriolet, kariola oraz wolant- letni powóz bez budy popularny zwłaszcza w kręgach wielkopolskiego ziemiaństwa.